De druk op minister Gilkinet neemt toe, met 5 stakingsdagen op het spoor in 2 maanden tijd. Een de facto 72-urenstaking bij de spoorwegen is decennia geleden. Het is tekenend voor de malaise op het terrein, na barslechte stiptheidscijfers en records in het aantal afgeschafte treinen. Die zijn niet enkel het gevolg van personeelsuitval, maar ook van politieke keuzes. “De beleidsvisie van minister Gilkinet is terug te brengen tot: meer aanbod,” zegt Tomas Roggeman. “Maar het aanbod opdrijven op het moment dat de NMBS daar noch de medewerkers noch het geld voor heeft, maakt de problemen alleen maar groter.”
Nood aan hervormingen
Volgens Roggeman moet er op drie domeinen stevig hervormd worden: “Ten eerste inzake de arbeidsvoorwaarden. Ons land is het enige land in Europa waar men nog statutaire ambtenaren aanwerft om met treinen te rijden. Een pensioenleeftijd op 55 jaar na 30 jaar dienst voor rijdend personeel is achterhaald en oneerlijk tegenover iedereen die tot 67 moet werken. Ten tweede moet ook de structuur aangepakt worden. Er zijn nog steeds drie personeelsdiensten voor twee spoorbedrijven. HR Rail moet afgeschaft worden. Ook in de dienstverlening zijn ingrepen nodig. Terwijl sommige drukke lijnen onderbezet zijn, zijn er nog altijd stations waar meer treinen vertrekken dan dat er mensen opstappen. Wij pleiten dan ook voor een vraaggestuurd aanbod. Met lege treinen is niemand geholpen”, zegt Roggeman.
